Ik wil niet echt bij je weg, maar ik wil het wel anders….

Ze schrok enorm, toen hij tegen haar zei dat hij op deze manier niet verder wilde met hun relatie. Al ruim 20 jaar zijn ze bij elkaar. Ze hebben een heel leven samen, een gezin, een gedeelde geschiedenis, plakboeken vol fijne herinneringen. Hoe kan het, dat ze nu op dit punt zijn aangekomen? Dat ze comfortabel naast elkaar leven, maar dat bijna elke vorm van intimiteit uit de relatie is gesijpeld. Niet van de een op de andere dag. maar geleidelijk. Nu is hij op het punt gekomen dat hij dit niet langer wil. Hij wil trots naast zijn vrouw kunnen lopen, hand in hand. Hij wil met haar lachen en met haar huilen. Hij wil ’s avonds naast haar kruipen op de bank en  met haar vrijen. De laatste keer dat dat gebeurde, kan hij zich amper meer herinneren.

Ook zij merkte natuurlijk wel dat dingen anders waren. Hij was de laatste tijd heel druk met zijn werk, hun middelste kind had het moeilijk op school, er waren zorgen om hun steeds ouder wordende ouders. Haar leven was druk en ze was vaak moe. Haar huwelijk was niet meer zo sprankelend, maar ja… Dat is toch normaal? Ze had inderdaad geen zin meer om te vrijen, ze had wel wat anders aan haar hoofd. Als ze heel eerlijk was, genoot ze tegenwoordig meer van een dagje naar de sauna of een lesje yoga dan van vrijen met haar man.

En toen vertelde hij haar dus, op een vrijdagavond, dat hij zo niet verder wilde. Twee weken na deze boodschap zaten ze bij mij op de bank. Hij wilde haar niet verlaten, hij wil niet weg bij zijn gezin, maar hij wil ook niet zo verder. Zij is in tranen, ze wil hem niet kwijt. Alles komt op tafel, het hele eerlijke verhaal. Ze leren naar hun eigen aandeel te kijken in de relatie, ze leren elkaar eerlijk te vertellen wat ze nodig hebben, wat ze gemist hebben, wat ze terug willen vinden. Ze leren naar elkaar te luisteren, elkaar minder voor lief te nemen. Ze leren te praten over hun behoeftes op het gebied van seksualiteit. Dit is eng en spannend, maar levert zoveel op!

Na vijf gesprekken zit er een heel ander stel tegenover me op de bank. Een stel dat weer volmondig ‘ja’ tegen elkaar kan zeggen. Een stel dat weer hand-in-hand over straat loopt, dat tegen elkaar aankruipt in bed en elkaar de waarheid kan en durft te vertellen als dat nodig is.